کد مطلب:137431 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:188
دستور ترور امام حسین توسط یزید
یزید «عمرو بن سعید» را جهت فرمانروایی همراه با لشگری عظیم از مدینه به سوی مكه روانه ساخت و امور جج و سرپرستی كلیه حجاج را به وی واگزار كرد، و به او سفارش نمود كه امام حسین علیه السلام را به هر شكلی كه بتواند به شهادت برساند، او به این اندازه اكتفا نكرد، و (از شام) سی نفر را مأمور ساخت با لباس احرام داخل حاجیان پخش شوند و شمشیر در زیر لباس حمایل كنند و هر كجا حسین را یافتند بكشند.
وقتی امام حسین علیه السلام از این توطئه با خبر شد از مكه خارج و به سوی عراق حركت كرد. و قبل از خروج به برادرش محمد بن حنیفه فرمود:ای برادر! به خدا سوگند، اگر من در خانه ی «جغد» هم مخفی شوم، مرا بیرون می آورند تا بكشند.
از این سخن پیداست كه حسین علیه السلام حتی اگر تسلیم شده و بیعت نماید، كشته خواهد شد؛ زیرا آنها می دانستند كه او اگر چه به ظاهر بیعت كند اما در واقع هرگز دست بیعت به آنان نخواهد داد. آیا ندیدی چگونه «مروان بن حكم» با والی مدینه نسبت به قتل حسین علیه السلام صحبت می كرد، و چگونه ابن زیاد به ابن سعد نوشت: به حسین دستور بده بر امر ما گردن نهد، سپس تصمیم دیگری می گیریم؟!
هر كس كه به حقیقت یزید پی برده باشد و از روحیات نامناسب و تربیت ناصحیح او خبر داشته باشد، در این ستم هایش شك نمی كند؛ زیرا سرشت و ساختمان وجودی او برای خون ریزی و انتقام بود و روح گرسنه اش را بیعت یا غیر بیعت سیر نمی كرد. او فقط با خون
سیراب می شد، هر چند خون ریزی عقده دل هند (مادربزرگش) را باز نكرد، تا این كه سرانجام جگر «حمزه» را بیرون كشید و آن را به گردن آویخت و برای جد یزید ابوسفیان، زینت قرار داد!
وقتی امام حسین علیه السلام از این توطئه با خبر شد از مكه خارج و به سوی عراق حركت كرد. و قبل از خروج به برادرش محمد بن حنیفه فرمود:ای برادر! به خدا سوگند، اگر من در خانه ی «جغد» هم مخفی شوم، مرا بیرون می آورند تا بكشند.
از این سخن پیداست كه حسین علیه السلام حتی اگر تسلیم شده و بیعت نماید، كشته خواهد شد؛ زیرا آنها می دانستند كه او اگر چه به ظاهر بیعت كند اما در واقع هرگز دست بیعت به آنان نخواهد داد. آیا ندیدی چگونه «مروان بن حكم» با والی مدینه نسبت به قتل حسین علیه السلام صحبت می كرد، و چگونه ابن زیاد به ابن سعد نوشت: به حسین دستور بده بر امر ما گردن نهد، سپس تصمیم دیگری می گیریم؟!
هر كس كه به حقیقت یزید پی برده باشد و از روحیات نامناسب و تربیت ناصحیح او خبر داشته باشد، در این ستم هایش شك نمی كند؛ زیرا سرشت و ساختمان وجودی او برای خون ریزی و انتقام بود و روح گرسنه اش را بیعت یا غیر بیعت سیر نمی كرد. او فقط با خون
سیراب می شد، هر چند خون ریزی عقده دل هند (مادربزرگش) را باز نكرد، تا این كه سرانجام جگر «حمزه» را بیرون كشید و آن را به گردن آویخت و برای جد یزید ابوسفیان، زینت قرار داد!